Korona Królów Sezon 3 Odcinek 281

Przełom roku 1376 i 1377. Król Ludwik Andegaweński mianuje regentką swoją matkę Elżbietę. Razem z nią do Krakowa przybywa wielu Węgrów. Dochodzi do incydentu, który przeradza się w rzeź Madziarów.

Ludwik Andegaweński planuje sojusz z Leopoldem Habsburgiem poprzez małżeństwo swej 4-letniej córki z Wilhelmem. W Krakowie rządy sprawuje znienawidzony przez lud namiestnik Władysław Opolczyk.

1377 rok. Węgierski król znalazł kandydatów na mężów dla trzech córek. Zaplanował przyszłość 4-letniej Jadwigi. Elżbieta uważa, że wnuczka jest za mała, by wysyłać ją do Wiednia. Chce jej towarzyszyć.

Rok 1377. Wokół stosu pogrzebowego Olgierda Giedyminowicza zbiera się cała rodzina. Rycerz Pomsta informuje Wallenroda, że to doskonała okazja, żeby zabić bliskich wielkiego księcia.

4-letnia Jadwiga jedzie na wiedeński dwór, do swojego narzeczonego, 8-letniego Wilhelma Habsburga. Pierwsze spotkanie z przyszłymi teściami - Leopoldem i Viridis - kończy się dla niej fatalnie.

Książę Leopold Habsburg marzy o tym, by jego syn w przyszłości został królem. Władysław Opolczyk święci wojenne triumfy na Rusi. Kolekcjonuje cenne przedmioty, którymi zamierza pokryć długi.

Trwają przygotowania do zaręczyn królewny Jadwigi Andegaweńskiej i księcia Wilhelma Habsburga. Przybywają goście i duchowni. Elzbieta postanawia pozbawić Władysława Opolczyka tytułu namiestnika.

Jadwiga dowiaduje się o śmierci Katarzyny. Na Litwie trwa wojna. Jogaiła chce wejść w sojusz z Ludwikiem. Wysyła na Węgry Skirgiełłę i Cyryla. Posłowie mają wynegocjować porozumienie z królem.

Władysław Opolczyk rozważa pomoc Helenie w odnalezieniu jej męża, który zaginął kilka lat temu na Litwie. Posłowie jadą do Malborka. Cyryl boi się, że zostanie przez Krzyżaków rozpoznany jako Pomsta.

Na węgierski dwór przybywają litewscy posłowie na czele ze Skirgiełłą. Proszą o chrzest. Elżbieta Bośniaczka sądzi, że to jej dana będzie misja nawrócenia Litwy na chrześcijaństwo.

Władysław Opolczyk mówi Przedborowi z Brzezia i Sędziwojowi z Szubina, że węgierski król ich oszukał. Mężczyźni udają się na zjazd w Koszycach. W Wilnie trwają przygotowania do ślubu Marii z Wojdyłą.

Panowie z Małopolski i Wielkopolski debatują w Koszycach nad tym, kto ma przejąć polską koronę. Na miejscu zjawia się Ludwik, który oczekuje złożenia przysięgi, że królem zostanie jego córka.

Niemierzę i Skirgiełłę napadają wysłannicy Kiejstuta. Zawisza Kurozwęcki zostaje biskupem krakowskim. Jego ojciec jest niezwykle dumny. Przed pierwszym kazaniem duchowny przesadza z trunkami.

Elżbieta umiera w klasztorze. Ludwik postanawia wysłać Jadwigę do Krakowa. Królewna ma wyrzuty sumienia, że nie odwiedziła babci przed śmiercią. Jogaiła waha się, czy poślubić moskiewską księżniczkę.

Testament Elżbiety budzi na Węgrzech kontrowersje. Jasiek z Melsztyna i Spytko przybywają na pogrzeb. Jagiełło nie chce zrywać układu z Krzyżakami i odmawia pomocy stryjowi. Kiejstut planuje zemstę.

Kiejstut zdobywa Wilno. Żąda od bratanka, by zrzekł się tytułu wielkiego księcia. Jagiełło wyjeżdża z bliskimi do Krewy, ale obiecuje zemstę. Jasiek przekazuje Spytkowi sztylet Władysława Łokietka.

Z Wilna wygnano Olgierdowiczów. Kiejstut wzywa Jagiełłę i wymaga od niego posłuszeństwa. Krewny jednak planuje zemstę i odzyskanie zamku. Zawisza spada z drabiny w trakcie podglądania Heleny i Pełki.

Kiejstut torturuje Wojdyłę. Hanul dostaje się na zamek w Krewie. Oferuje Jagielle pomoc w odbiciu Wilna. Jan z Kleparza wystawia diagnozę rannemu Zawiszy. Ma szansę uczenia się u Mikołaja z Alwerni.

Jagiełło, z pomocą Hanula oraz mieszczan, odzyskuje Wilno. Maria Olgierdówna jest zrozpaczona i pogrążona w żalu po śmierci męża. W Krakowie rozwija się miłość Pełki do żony swojego brata, Heleny. Jan z Kleparza pilnie potrzebuje pieniędzy, aby zacząć naukę. Postanawia wyruszyć, wraz z Grzymkiem, do swojej wsi i tam przejąć pańskie włości. Spytek i Przedbor z Brzezia zakładają się o to, kto będzie rządził na Litwie.

Rok 1382. Na Litwie trwają rozmowy dotyczące wojny. Jagiełło pragnie zawrzeć z Kiejstutem rozejm. W Budzie Pełka zabiega o spotkanie z królem Ludwikiem. Jadwiga pod okiem ojca przygotowuje się do rządzenia. Jan z Kleparza jako szlachcic robi zajazd Kościelca, wioski nadanej mu przez królową Elżbietę wraz z herbem Golian.

Bośniaczka knuje za plecami coraz słabszego męża, planując przejąć władzę. Niemierza przedostaje się do celi Kiejstuta z zamiarem dokonania aktu zemsty. Urszula i Cudka odkrywają tajemnicę Heleny.

Kiejstut ginie z ręki Niemierzy. Jagiełło wyrzuca Skirgielle, że dopuścił do zbrodni. Witold obiecuje wziąć odwet za morderstwo ojca. Poważnie chory Ludwik symbolicznie żegna się z Budą.

Elżbieta Bośniaczka wbrew wcześniejszym planom postanawia na królową Węgier koronować Marię. Jadwiga się załamuje. Niemierza zostaje schwytany przez litewskich wojowników. Na pomoc rusza mu Pełka.

Jagiełło jest wściekły, że Cyrylowi i Witoldowi udało się uciec. W Radomsku odbywa się zjazd - możni nie mogą dojść do porozumienia co do wspólnego kandydata na króla Polski. Jadwiga przeżywa żałobę.

Panowie polscy zostali postawieni pod ścianą po tym, jak decyzją Bośniaczki Maria ma być królową Węgier. Spytek opracowuje jednak plan i znajduje nowego kandydata na tron Polski. Witold, po ucieczce z Trok, szuka schronienia u Krzyżaków. Konrad Wallenrod chce go jak najszybciej ochrzcić. Niemierza wraca do domu. Helena i Cudka zastanawiają się, czy wyjawić mu tajemnicę.

Helena i Cudka chcą wyznać Niemierzy prawdę, ale złe wieści z Wielkopolski niweczą ich zamiary. Jagiełło jest w trudnej sytuacji, ale nie chce przyjąć chrztu ani się żenić. Jan z Kleparza rusza na radę panów do Melsztyna, gdzie zwraca uwagę na absurd polskiego położenia. Spytek zdradza, że posłał Pełkę do Jagiełły.

23 III 1383. Niedziela Palmowa. Trwa zjazd w Sieradzu, na którym odbywają się dyskusje na temat obsadzenia tronu. Spytek fortelem pozbywa się Opolczyka z grona kandydatów na króla Polski. Pełka podczas spotkania z Jagiełłą przedstawia propozycję sojuszu i małżeństwa z Jadwigą.

Zielone Świątki. Bodzanta i Siemowit chcą uprowadzić Jadwigę. Ich zamiary udaremniają Spytek i Pełka. Panowie polscy oczekują na orszak węgierski, ale córka Ludwika się nie pojawia. Zamiast niej Bośniaczka przysyła list, w którym oznajmia, że Andegawenka przyjedzie do Polski najwcześniej za kilka miesięcy. Helena rodzi syna, Urszula znów ją szantażuje. Jagiełło oznajmia matce, że podjął ostateczną decyzje: ożeni się z Jadwigą.

Mentor zawiadamia panów polskich, że królowa Jadwiga zjawi się w Polsce najwcześniej wiosną. Przedbór z Brzezia usiłuje zapanować nad sytuacją na Wawelu. Niemierza dowiaduje się o zdradzie Heleny.

Jadwiga rozmawia z matką. Próbuje wymusić na niej zgodę na wyjazd do Polski. Mentor znajduje list królowej adresowany do Wilhelma, w którym władczyni pisze o sekretnym spotkaniu w Krakowie.

Jadwiga otrzymuje list oczerniający Wilhelma. Maria, która jest jego autorką, wmawia siostrze, że przyniósł go posłaniec z Litwy. Witold staje po stronie Jagiełły i zgadza się na przyjęcie chrztu.

Jadwiga dociera do Polski, nawiązuje dobry kontakt ze Spytkiem i wychodzi do witającego ją tłumu. Jagiełło wysyła do Polski Korygiełło, by powitał królową. Wallenrod idzie z odsieczą, a Ragana składa ofiarę z siebie by ratować Jagiełłę.

Jadwiga próbuje lepiej poznać Dymitra z Goraja. Zazdrośni panowie polscy spiskują z Gniewoszem z Dalewic. Opolczyk próbuje nakłonić Leopolda, by jak najszybciej oddelegował do Krakowa Wilhelma.

Przed koronacją Jadwiga udaje się na pielgrzymkę pokutną. Biednym rozdaje jałmużnę. Ma nadzieję, że Wilhelm zjawi się na uroczystości. Spytko zdradza informacje na temat zamachu i próbie porwania.

Trwa uroczystość koronacji Jadwigi. Na Wawel przyjeżdżają Litwini Lisica i Korygiełło. Bodzanta popada w konflikt z Radlicą. Jagiełło pokonuje wojska Wallenroda. Okazuje łaskę tym, którzy przeżyli.

Spytek i Korygiełło szukają winnego napadu na Lisicę. Pełka jest zmuszony do ucieczki. Niemierza wyciąga do brata pomocną dłoń, ale gdy zostaje wezwany na zamek, sam wpada w tarapaty.

Jagiełło zdobywa Neu-Marienwerder. Spytek coraz mniej wierzy w swój plan wyswatania królowej z Jagiełłą. Margit jest zazdrosna o córki Przedbora z Brzezia, które zostały dwórkami Andegawenki.

Do Jadwigi dochodzą wieści o zamiarach wydania jej za Jagiełłę. Postanawia dowiedzieć się, kto jest autorem tego pomysłu. W Krakowie rozchodzą się plotki o tym, że na tronie ma zasiąść Litwin.

Jadwiga chce jechać do Budy. To szansa dla Niemierzy, by z misją wydostać się z Krakowa i uciec przed Litwinami. Królowa zmienia jednak zdanie, a Niemierza spotyka Skirgiełłę. Obaj zaczynają się bić, a przy okazji rozmawiać. Jadwiga godzi się ze Spytkiem i rozważa jego propozycję, jednak Opolczyk przekonuje ją, by zwodziła panów polskich, a on zadba o to, by Wilhelm zjawił się na Wawelu.

Jadwiga rozumie, że w obliczu politycznych argumentów nie uniknie małżeństwa z Jagiełłą. Wilhelm informuje rodziców, że chce jechać do Krakowa. Tylko Luca poznaje prawdziwy powód jego wyjazdu.

Bośniaczka okłamuje Leopolda, twierdząc że nie obiecała Jadwigi Litwinom. Za jego plecami układa się z Borysem Koriatowiczem. Jan z Kleparza przebiera się za trubadura, by zdobyć miłość Mścichny.

Z inicjatywy Przedbora z Brzezia ma się odbyć zjazd panów. Spytek informuje o planach Jadwigę, która postanawia osobiście wybrać się na naradę. Ragana rozsiewa przed komnatą królowej tajemniczy pył.

Pełka na łożu śmierci pragnie pojednać się z bratem, ale ich ostatnia rozmowa jest bardzo emocjonalna. Mężczyzna umiera, a Cudka wyrzeka się Niemierzy. Podczas zjazdu Spytek odbiera informację z Budy.

Na spotkaniu w Krewie zapadają decyzje dotyczące złączenia Polski i Litwy. W drodze do Sącza Jadwigę nawiedza duch jej prababki. Pod wpływem tego widzenia władczyni zmienia plany i wraca do Krakowa.

Spytek, Jan z Tęczyna i Hinczka wracają z Krewa. Witold i Skirgiełło ukrywają przed nimi fakt, że Krzyżacy napadli na Litwę. Wilhelm zjawia się w Krakowie. Krzyżacy proponują mu układ.

Urszula chce wykorzystać wizytę Habsburga w Krakowie. Skirgiełło zostaje pojmany przez Krzyżaków. Jagiełło tłumaczy Wallenrodowi, jak wydostać się z zasadzki. Wszystko słyszy von Wildstein.

Wilhelm pojawia się na ulicach Krakowa i zaczyna dojrzalej myśleć o swoim związku z Jadwigą. Śmichna i Mścichna poznają Lukę i są pewne, że to on był autorem miłosnych listów Wilhelma. Helena martwi się o stan Cudki, Niemierza prosi Jadwigę, by ta przyjęła jego matkę znów na Wawel. Jadwiga zgadza się i rozmawia z Cudką o Litwie, pod wpływem jej słów postanawia jeszcze raz wysłuchać argumentów Spytka.

Starania Spytka zaczynają przynosić skutek i opór Jadwigi maleje. Królowa wie, że połączenie z Jagiełłą jest nieuniknione. Tymczasem Habsburg czyni starania, by zdobyć serce wybranki po rycersku.

Do Krakowa przyjeżdża żona Opolczyka, Eufemia. Namawia królową, by wymknęła się na spotkanie z Wilhelmem. Ragana donosi o planowanej schadzce Spytkowi. Urszula robi wszystko, by uwolnić Grzymka.

Jadwiga rozkazuje zorganizowanie spotkania z Wilhelmem. Eufemia korzysta z okazji i wymyśla fortel mający doprowadzić do ich schadzki. Spytek i Przedbór z Brzezia dostrzegają jej nieczyste zagrywki.

Eufemia obiecuje, że sprowadzi Wilhelma na Wawel. Panowie polscy są czujni i robią wszystko, by do spotkania z Jadwigą z ukochanym nie doszło. Dymitr z Goraja zamyka Jadwigę w komnacie i nie reaguje nawet gdy ta, chwyta za topór i próbuje sforsować drzwi. Spytek udaremnia wjazd Wilhelma na zamek. Gniewosz zostaje ukarany za zdradę i wyrzucony do Dalewic. Grzymek zostaje ułaskawiony.

Jadwiga dowiaduje się, że Wilhelm wyjechał z Krakowa. Pyta Eufemię, co powinna zrobić. Ta sugeruje ślub z Siemowitem. Wtedy Margit przynosi zrezygnowanej królowej list miłosny od Habsburga.

24 grudnia 1385 roku. Jadwiga postanawia wybaczyć Siemowitowi, który nie chce małżeństwa, lecz pokoju z Koroną. Eufemia nie ukrywa rozczarowania postawą brata. Urszula odnajduje skarb Gniewosza.

Styczeń 1386 r. Polscy panowie wręczają Jagielle akt preelekcji. Niemierza demaskuje Cztana. Misja Zawiszy z Oleśnicy okazuje się niebezpieczna. Jagiełło jednak zgadza się spełnić prośbę królowej.

Jagiełło zostaje obwołany królem. Jadwiga jest już pogodzona z tym, że będzie żoną poganina. Pisze pożegnalny list do Wilhelma. Mścichna tęskni za Janem z Kleparza. Krystyna podejrzewa Raganę o czary.

Na Wawelu trwa dyskusja, kogo wybierze król na ojca chrzestnego. Jagiełło zamierza skorzystać z wróżb Ragany. Wysyła po nią Skirgiełłę. Jadwiga przygotowuje się do spotkania z przyszłym mężem.

Jagiełło szuka ojca chrzestnego. Eufemia postanawia walczyć o swoją pozycję na dworze. Jadwiga poleca Margit, by pozbyła się pamiątek po Wilhelmie. Na zamek przybywa Gabija. Umiera na rękach króla.

Jadwiga ułaskawia Cztana z Borowiny, chcąc pokazać Jagielle, jak być miłosiernym. Książęta litewscy oddają cześć pogańskim bóstwom. Ich zebranie przerywa ks. Mikołaj Trąba, który wygłasza katechezę.

Jagiełło niszczy przechwyconą korespondencję Jadwigi. Radlica i Bodzanta zawiązują sojusz przeciw Trąbie, który oficjalnie zostaje kapelanem króla. Wierzynek szpieguje na rzecz Krzyżaków.

Urszula i Grzymek stają się ofiarami napadu zbójców. Regina w porę alarmuje Niemierzę. Przybywa on na ratunek i przepędza napastników. Na miejscu znajduje porzucony przez jednego z nich nóż z herbem.

Eufemia namawia Jadwigę, by walczyła o swoją pozycję przy mężu. Jagiełło wzywa na Wawel Raganę. Chce poznać znaczenie snów. Luca Visconti uprzedza Dobiesława, że ślub bez zapłaty może być nieważny.

Felicja i Eufemia udzielają Jadwidze rad, jak być dobrą żoną. Dobiesław i Gniewosz z Dalewic szukają złota Habsburgów. Regina chce zainwestować skarb w interesy Nikodema, ale boi się klątwy.

4 marca 1386 roku Jagiełło zostaje ogłoszony królem. Engelhard przywozi życzenia od wielkiego mistrza krzyżackiego, jednocześnie spiskuje z Witoldem i wyznacza kolejne zadanie Wierzynkowi.

Jagiełło jest rozdarty pomiędzy obowiązkami wobec Litwy a powinnościami polskiego króla. Wymusza na możnych udział w wojnie z zakonem. Niemierza i Witold wyganiają Engelharda z Krakowa.

Siemowitowi nie podoba się to, że musi składać hołd akurat wtedy, gdy trwa wojna z Krzyżakami. Eufemia doradza bratu więcej dyplomacji, a parze królewskiej podsuwa pomysł udania się do Częstochowy.

Podróżującym po kraju Jagielle i Jadwidze towarzyszy Eufemia, która próbuje załatwiać swoje prywatne interesy. Grabarz poznaje Hankę z Korczyna, siostrzenicę Reginy. Jest zauroczony kobietą.

Jadwiga chce, by Mikołaj z Wenecji poniósł karę. Jagiełło wolałby go wykorzystać jako sojusznika w Wielkopolsce. Ojciec Tomasz namawia Helenę, by wstawiła się za Mikołajem u królowej.

W wyniku potyczki z oddziałem księcia smoleńskiego Witold zostaje ranny, Niemierza zaś trafia do niewoli. Jadwiga dowiaduje się o trudnej sytuacji na Węgrzech. Błaga męża o pomoc dla matki i siostry.

Wieśniacy z Wielkopolski, którym Jagiełło kazał odebrać jedzenie, proszą Jadwigę, żeby się za nimi wstawiła. Pod wpływem swojej żony Władysław postanawia wynagrodzić krzywdę poddanym.

Do Jadwigi dochodzą wieści o tym, że sytuacja w Budzie jest dramatyczna. Jagiełło przygotowuje pismo, w którym składa Bośniaczce propozycję układu zabezpieczającego. Engelhard żąda śmierci Niemirzy.

Przed królewską parą staje legat papieski Maffiolus, któremu Jagiełło ma przysięgać na wierność Stolicy Apostolskiej. Dochodzi do nieprzyjemnej sytuacji. Wallenrod wysyła Jana po okup za Niemierzę.

Jagiełło zleca księdzu Trąbie, by ukrył Raganę przed legatem papieskim. Maffiolus chce uzyskać od kapelana przysięgę, że król zerwał z pogaństwem. Jan z Kleparza przywozi wieści o porwanym Niemierzy.

Jagiełło urządza polowanie. Życzy sobie poznać bohatera Jana z Kleparza bliżej i chce, by Dobiesław zaprosił go na swój ślub. Zawisza z Oleśnicy, na rozkaz Jadwigi, chwyta szpiega krzyżackiego.

Jagiełło organizuje pomoc dla Bośniaczki. Opolczyk wyrusza jako wysłannik króla. Niemierza zostaje uwolniony w zamian za okup. Diabeł Wenecki oferuje Wallenrodowi swoje usługi. Wilhelm więzi Trąbę.

Bośniaczka i Maria w niewoli. Zjawia się Opolczyk, który chce pomóc im wyjechać do Krakowa, ale Bośniaczka nie chce uciekać. Mścichna porusza drażliwy dla Jadwigi temat Wilhelma co doprowadza do poważnej rozmowy, w wyniku której Mścichna postanawia odrzucić Jana z Kleparza.

Opolczyk i Wilhelm knują, w jaki sposób odzyskać teren Rusi oraz żonę Władysława. Rozpoczyna się ceremonia zaślubin Mścichny i Dobiesława. W tym czasie Jadwiga dowiaduje się o śmierci matki.

Skirgiełło przychodzi z pomocą Raganie porwanej przez Witolda. Jadwiga w ramach kary wysyła księdza Trąbę na Litwę. Helena przyznaje się Diabłu Weneckiemu, że jedzie z królową na Ruś.

Jagiełło wchodzi w spór z Julianną na temat konieczności chrztu Litwy. Ostatecznie jednak gasi Święty Ogień, symbol litewskiego pogaństwa. Wilhelm chce wytoczyć Jadwidze proces o bigamię.

Spytek gości Jadwigę i Erzsebet w Melsztynie. Oświadcza się dwórce królowej. Jagiełło i jego żona dowiadują się o wywrotowej działalności Opolczyka. Witold zdradza Annie, że chce odzyskać całą Litwę.

Jadwiga dowodzi, że Opolczyk kłamał. Poleca Mikloszowi, by zawiózł jej siostrze pojednawczą wiadomość. W Budzie trwają przygotowania do koronacji. Jagiełło oddaje Oleńkę Siemowitowi.

Spytek relacjonuje Jadwidze, że kolejne ataki na Halicz nie przybliżają Polaków do zwycięstwa, a nowe posiłki z Węgier wzmacniają obrońców. Pijany Przedbór zostaje napadnięty i ośmieszony.

Ksiądz Trąba i Jagiełło zastanawiają się nad świętością ojca Wojciecha. Niespodziewanie zjawia się Visconti, by przekonać króla do dobrowolnego oddania swojej żony Wilhelmowi. Zostaje wyrzucony.

Skirgiełło przywozi Jagielle Andrzeja Garbatego. Wawel szykuje się na powrót królowej. Krystyna narzeka, Dymitr zarządza porządki. Jagiełło na piśmie potwierdza przywileje Skirgiełły, a Klemens z Moskorzewa zostaje kanclerzem.

Bohun nie ma odwagi powiedzieć Helenie o tym, że wydał jej męża Witoldowi. Wierzynek zleca otrucie szpiega krzyżackiego. Jadwiga razem z Erzsebet próbują zeswatać Margit i Dymitra z Goraja.

Witold knuje z Krzyżakami, czego świadkiem jest Bohun. Engelhard spiskuje przeciwko Wallenrodowi i szantażuje Zollnera. Przedbór przed śmiercią zgadza się na ślub Mścichny z Janem z Kleparza.

Opolczyk mści się na Jadwidze. Wysyła Gniewosza z Dalewic do Krakowa, by tam rozpuszczał plotki o władczyni. Dymitr z Goraja prosi Margit o rękę. Dziewczyna czuje się winna i przyjmuje oświadczyny.

Jagiełło w głębi duszy obawia się Wilhelma, mimo to zgadza się na spotkanie z Viscontim i na to by Jadwiga zrobiła karnawał na Wawelu. Ragana oddaje się Skirgielle. Korygiełło próbuje uświadomić bratu, że Ragana robi wszystko z miłości do Jagiełły. Margit i Luca Visconti zakochują się w sobie.

Przed ślubem Dymitra dręczą wątpliwości. Zastanawia się, czy decyzja o ożenku była słuszna. Eufemia wskazuje powody, dla których Jagiełło powinien rozpatrzyć małżeństwo Wigunta i jej córki.

Jadwiga przekonuje Marię do poślubienia Dawida. Do Krystyny dochodzą wieści, że dwór potajemnie rozmawia na temat królowej. Plotki rozsiewa Gniewosz. Eufemia przyjmuje naszyjnik od Dymitra z Goraja.

Jadwiga dowiaduje się od Krystyny, że to Gniewosz rozsiewa pogłoski na jej temat. W Piotrkowie król potwierdza przywileje dla szlachty. Następnie ogłasza natychmiastowy powrót do Krakowa.

Margit gubi list napisany przez Jadwigę. Janowi z Kleparza nie udaje się porwać Mścichny. Kobieta uważa, że muszą zaczekać na decyzję Zbigniewa. Korygiełło doznaje obrażeń. Skirgiełło rusza do walki.

Umiera Bodzanta. Jagiełło przyjmuje nominację Dobrogosta na następcę arcybiskupa. Radlica przegania Wierzynka i Mateusza, którzy przyszli kupić odpusty. Dowiaduje się, że Opolczyk knuje w Rzymie.

Jagiełło grozi Gniewoszowi procesem za szkalowanie królowej. Jadwigę dochodzą wieści w tej sprawie. Jan z Tęczyna zapewnia, że stanie w jej obronie. Skirgiełło przeżywa atak Krzyżaków na Żmudź.

W Wiślicy trwa rozprawa dotycząca pomówień królowej. W końcu Gniewosz przyznaje się do rozsiewania plotek. Jan przyjmuje Mścichnę, Śmichnę i Zbigniewa w Kościelcu. Pokazuje im, gdzie wybuduje dwór.

Zbigniew jedzie z siostrami do Brzezia. Chce szybko wydać Śmichnę za chorego sąsiada. Ragana ucieka od Hanula, ale wcześniej zdradza mu, że kręcące się koło Jagiełły kobiety są niebezpieczne.

Władysław Opolczyk w czasie uczty doprowadza do bójki. Zostaje zamknięty w komnacie. Jadwiga Pilecka ucieka się do podstępu, by doprowadzić do uwolnienia córki. Obiecuje Czamborowi posag Elżbiety.

Witold mówi żonie, że nie zrezygnuje z odbicia Litwy. Skirgiełło torturuje Raganę, by poznać prawdę o porwaniu Pileckich. Zawisza z Oleśnicy zdradza królowej, że w lochu przebywa wróżka króla.

Pod nieobecność króla rządy sprawuje Jadwiga. Jej urzędnicy znajdują zapis unieważniający małżeństwo Elżbiety Pileckiej. Gniewosz przychodzi do domu Opolczyka, domagając się zapłaty za swoje usługi.

Skirgiełło i Wigunt, uwalniając więźniów litewskich, trafiają na Czupurnę. Jagiełło ma plan uwolnienia Elżbiety: za posłem Czambora i Jadwigą Pilecką wysyła swojego człowieka Jana z Jicina. Visconti zazdrosny o Margit wyzywa Sirputisa na pojedynek.

Upokorzony przez Annę Czupurna zdradza Klemensowi z Moskorzewa plan Witolda. Wkrótce książę zaczyna realizować swój pomysł. Gniewosz atakuje Reginę i upomina się o złoto. Kobieta dostaje zawału serca.

Wallenrod żąda od litewskiego księcia zakładniczek: żony, córki i siostry. Jagiełło i Jadwiga proszą Jana o pomoc przy nowym kościele. Królowa i Śmichna przekonują Mścichnę, by nie bała się ślubu.

W karczmie trwa wesele Jana z Kleparza i Mścichny. Umierająca Ragana wieszczy o przeciętej na pół Litwie, która broczy krwią. Krzyżacy oprócz hołdu i Grodna chcą zapłaty za związane z wojną koszty.

Rok 1390. Jagiełło rusza na wojnę. Jadwiga w księgach szuka odpowiedzi na pytanie o słuszność tego konfliktu. Witold morduje braci Sirputisa, chcąc przestrzec Litwinów, którzy zbratali się z Polakami.

Sirputis chce pomścić braci. Wkrótce razem z Janem z Kleparza ratuje Zbigniewa. Jeniec krzyżacki potwierdza, że Witold poniósł klęskę. Gniewosz oferuje Dymitrowi z Goraja, że będzie jego szpiegiem.

Jagiełło sądzi, że legat papieski nie będzie po ich stronie. Korygiełło przekonuje Jana Manco, że Litwa jest chrześcijańska. Wilhelm pisze do Jadwigi, a królowa w odpowiedzi wysyła list do papieża.

Rok 1390. W Wilnie trwają zamieszki i niepokoje związane z wojną. Jagiełło i Klemens z Moskorzewa przygotowują odezwę skierowaną do mieszczan. Krucjata rusza na Litwę. Król musi podjąć ważną decyzję.

Skirgiełło jest przeciwny temu, by Korygiełło bronił Krzywego Grodu. Pod wpływem Sirputisa postanawia dać bratu szansę. Rozpoczyna się atak. Jadwiga na Wawelu modli się za walczącą Litwę.

Sirputis udaje się do obozu wroga, by odzyskać głowę Korygiełły. Jean Le Maingre oddaje mu trofeum. Jan z Kleparza broni grodu, w czym pomagają mu dzieci litewskie. Wielki mistrz Zollner umiera.

Skirgiełło pochował brata. Francuzi zaczynają mieć wątpliwości co do krucjaty. Jadwiga dowiaduje się, że Jagiełło rozpoczął prace nad uniwersytetem. Czambor szuka wsparcia u Opolczyka, zrobi wszystko, by odzyskać Elżbietę. Pileckie, uratowane przez Jana z Jiczina, przyjeżdżają na Wawel.

Klemens z Moskorzewa przechodzi kryzys. Witold nie rezygnuje z walki o władzę. Jagiełło przyjmuje na służbę Jana z Oleśnicy i od razu wysyła go na Litwę. Niebawem dowiaduje się o śmierci Korygiełły.

Starostą wileńskim zostaje Jan z Oleśnicy. Engelhard i Wallenrod modlą się nad grobem Zollnera i przygotowują do wyborów wielkiego mistrza. Zawisza z Oleśnicy dostarcza Krzyżakom list od Jadwigi.

Markward przyjeżdża do Julianny, by opowiedzieć jej o śmierci Korygiełły oraz sojuszu Witolda z Moskwą. Na Wawelu toczą się spory, czy królowa powinna poprzeć Litwę, czy odciąć się od konfliktu.

Diabeł Wenecki domaga się od Eufemii podpisania zastawu Złotorii. Jadwiga w liście od Jana z Tęczyna dostaje informację, że Opolczyk jest zdrajcą. Skirgiełło łapie mordercę Korygiełły.

Lipiec 1391. Poruszona kazaniem Jadwiga prosi Jana Szczeknę, by został jej kapelanem. Jagiełło dowiaduje się o zastawie Złotorii. Układa plan wojny z Opolczykiem, aby odciągnąć Krzyżaków od Litwy.

Lato 1391. Jagiełło zleca Wiguntowi niezwykle ważne zadanie - powrót na Kujawy i przejrzenie zamiarów Opolczyka. Jadwiga domaga się, aby Radlica i Szczekna pracowali razem nad wznowieniem uczelni.

Lato 1391. Jagiełło podejmuje decyzję o rychłym wyruszeniu wojsk na Opolczyka. Prosi Spytka, aby ustalił, kto jest szpiegiem. Spytek dochodzi do wniosku, że ze sprawą może być powiązany Jan z Tęczyna.

Wrzesień 1391 rok. Pierwsze tygodnie wojny przynoszą Jagielle przewagę. Do Sirputisa dociera informacja o ciąży Margit. Jan z Tęczyna planuje ocalić Eufemię. Hanka rezygnuje z zaręczyn z Dominikiem.

Rozpoczynają się przygotowania do ślubu Margit i Sirputisa. Erzsebet próbuje zapobiec temu małżeństwu. Jagiełło planuje romantyczną niespodziankę dla żony. Prosi Jana i Mścichnę o pomoc.

Na polecenie Jagiełły biskup Henryk jedzie z misją dyplomatyczną do Witolda. Eufemia wzrusza Jadwigę opowieścią o swoim młodszym bracie. Margit chce pomóc Sirputisowi. Prosi Helenę o wsparcie.

Henryk prosi Witolda o rękę Ryngałły. Po śmierci Radlicy zebrana na Wawelu kapituła kanoników przystępuje do wyboru nowego biskupa. Dobiesław popiera swojego bratanka Siecieja z Chmielnika.

Sirputis przywozi wieści o tym, że Margit urodziła córkę. Jadwiga dowiaduje się z horoskopu, że los będzie dla niej łaskawy w kwestii macierzyństwa. Witold skłania się do przyjęcia oferty Jagiełły.

Wigunt odkrywa, że Opolczyk szykuje się na spotkanie z Krzyżakami. Wysyła posłańca, by doniósł o tym Jagielle. Sirputis ma złe wieści dla Skirgiełły. Jadwiga chce sprowadzić do Krakowa syna Heleny.

Maffiolus nie ustaje w wysiłkach, by przejąć biskupstwo. Jastrzębiec przywozi złe wieści z Rzymu - papież nie może odwołać Włocha. Przebrany za kupca Opolczyk przybywa do Malborka.

Wierzynek i Gniewosz chcą jak najszybciej sprzedać informację o rozbiorze Polski. Jan z Tęczyna i Spytek podejrzewają, że Dymitr jest szpiegiem. Witold szykuje się do ucieczki z zamku Ritterswerder.

Skirgiełło błaga, by Jagiełło nie oddawał Litwy Witoldowi. Ragana wróży królowi wiele cierpienia. Ostatecznie udaje mu się zwyciężyć, ale zostaje sam. Jadwiga w Budzie walczy o Polskę.

Jagiełło dostaje wiadomość, że musi wykupić Skirgiełłę z karczmy. Jadwiga wraca z Budy i dowiaduje się od Aleksandry o śmierci Henryka. Postanawia polecić papieżowi Maffiolusa na biskupstwo płockie.

Witold i Skirgiełło planują atak na Świdrygiełłę. Gniewosz z Dalewic odzyskuje łańcuch Habsburgów i chce oddać go Jadwidze. Grabarz dowiaduje się, że to Hanka wykupiła go z więzienia.

Witold triumfuje w Wilnie i próbuje przeciągnąć Sirputisa na swoją stronę. Wallenrod ma zawał serca. Engelhard obserwuje jego agonię w milczeniu. Król Władysław wciąż angażuje się w sprawę Pileckich.

Jagiełło spowiada się Trąbie ze słabości do Elżbiety, a Jadwiga Szczeknie ze swojej zazdrości. Czambor pojawia się w Krakowie i chce porwać Elżbietę Pilecką. Władysław wysyła Bohuna na wschód.

Dymitr z Goraja, Jan z Jiczina i Spytek planują zasadzkę na Czambora. Mężczyzna ginie. Opolczyk dowiaduje się, że Jagiełło próbuje przekupić jego bratanków. Jadwiga pozbywa się Pileckich z Krakowa.

Jagiełło pochłonięty jest obecną sytuacją na zachodzie kraju. Postanawia wysłać do bratanków Opolczyka Jana z Tęczyna oraz Sedziwoja. Tymczasem Helena postanawia poznać prawdę o Niemierzy.

Ojciec Tomasz oferuje Witoldowi zabójstwo Skirgiełły. Jadwiga udaje się do kościoła karmelitów i oddaje złotą klamerkę na rzecz potrzebujących. Jan z Tęczyna nie może już więcej widywać się z Eufemią.

Maria pomaga Raganie w przygotowaniach do ślubu. Czupurna i Zbrojny Litewski chcą ostrzec Skirgiełłę. Postanawiają namówić go do odwołania ceremonii. On bagatelizuje zagrożenie i wypija zatrutą wodę.

Zabójca Skirgiełły wciąż pozostaje nieodnaleziony. Ragana podejmuje się misji odszukania go. Jagiełło postanawia, że pojedzie do Kijowa. Maria Olgierdówna informuje o śmierci Skirgiełły.

Sprawa Mołdawii potęguje spór między Polską i Węgrami. Jagiełło uzmysławia Jadwidze, że przyjście na świat siostrzeńca zachwieje sojuszem z sąsiadami. Układ sił zmieni się na korzyść Luksemburczyka.

Jadwiga odkrywa, że jej siostra nie żyje. Jagiełło decyduje się opuścić Kraków, by wspierać królową w trudnych chwilach, a panowie polscy rozważają, jakie korzyści może przynieść im śmierć Marii.

Witold prowadzi politykę zagraniczną sprzeczną z tym, co ustalił z Jagiełłą. Szczekna stara się ukryć przed Jadwigą kronikę Jana z Czarnkowa. Synek Skirgiełły trafia do Mścichny oraz Jana z Kleparza.

Bohun uprowadza Raganę. Eufemia rozmawia ze Spytkiem. Próbuje go przekonać, by spotkał się z Bernardem, bratankiem Opolczyka. Wierzy, że może to przyczynić się do zakończenia wojny.

Wojsko królewskie oblega Opole. Wincenty z Granowa przekazuje wieści o kapitulacji Opolczyka. Rpiszka zajmuje stanowisko ochmistrza królowej. Jadwiga stara się otaczać wianuszkiem intelektualistów.

Bohun i Helena planują ślub. Niemierza spotyka się w Krakowie z Kozakiem i przekazuje mu informacje na temat planów Witolda. Wkrótce, ratując małego Guncela, zostaje rozpoznany przez Kata.

Na uniwersytecie w Krakowie ma zostać utworzony Wydział Teologiczny. Pietrek przywozi wieści o tym, że Jan z Kleparza został wzięty w niewolę. Krzyżacy odmawiają zwrotu ziemi dobrzyńskiej.

Do Krakowa przybywają Zygmunt Luksemburski i Opolczyk. Mścichna przymierza się do wprowadzenia Ragany na Wawel. Kobieta próbuje także zwrócić na siebie uwagę Zygmunta Luksemburskiego.

Rok 1398. Jadwiga pokazuje nadwornym uczonym, co zrobić, by sztuka nie kłóciła się z codziennością. Jagiełło wszędzie widzi niebezpieczeństwo. Nie ufa nikomu, kto kontaktuje się z Witoldem.

Sirputis dąży do pojednania z synem. Jagiełło nie zgadza się, by Tatarka wróciła na teren Białej Ordy. Kobieta umiera w Krakowie, wcześniej przeklinając króla. Szczekna układa dla królowej horoskop.

Engelhard przygotowuje plan przeciwko Witoldowi. Panom polskim nie podoba się polityka króla wobec Kiejstutowicza. Boją się, że Litwa uzyska samodzielność. Jadwiga sądzi, że spodziewa się dziecka.

Jadwiga postanawia opuścić naradę dotyczącą Litwy, by powiedzieć mężowi o dziecku. Hanka próbuje dostać się na Wawel i powiadomić króla o klątwie Tatarki. Dominik udaremnia jej zamiary.

Z Pragi na Wawel przybywa teolog Henryk Bitterfeld. Daje Jadwidze w prezencie traktat o życiu kontemplacyjnym. Kiejstutowicz zamierza wykorzystać szlachetność Spytka do swoich celów.

Jadwiga Pilecka przybywa na Wawel z prośbą o ratunek dla Spytka. Witold chwilowo triumfuje, ale wszystko burzy przyjazd Krzyżaków. Spytek namawia Kiejstutowicza do organizacji turnieju.

Trwają przygotowania do święta. Jagiełło wspomina noce Kupały na Litwie. Jan z Kleparza dociera do obozu Witolda, gdzie zostaje wzięty za szpiega. Jadwiga wraca na Wawel. Wkrótce zaczyna rodzić.

Spytek chce przekonać swoich żołnierzy, by się nie wycofywali. Szczekna zdradza Bitterfeldowi, że horoskop Elżbiety Bonifacji jest bardzo zły. Jadwiga doznaje komplikacji poporodowych.

Jadwiga czuje się coraz gorzej. Przy jej łożu odbywa się pośpieszny chrzest Elżbiety Bonifacji. Królowa postanawia przekazać Skarbimierczykowi swoje klejnoty na sfinansowanie uniwersytetu.

Stan zdrowia Jadwigi się poprawia. Królowa nie zdaje sobie sprawy, co grozi jej córeczce. Gdy Elżbieta Bonifacja umiera, cały Wawel pogrąża się w żałobie. Jagiełło poleca wykonanie fresków w Wiślicy.

Eufemia podsuwa królowej pomysł nawiązania kontaktu z Wilhelmem. Wkrótce Jadwiga umiera. Kraków szykuje się na jej pożegnanie. Tochtamysz przekonuje, że pokonanie wojsk Timura będzie bardzo łatwe.

Jagiełło kupuje dom Pęcherza, przyszłe Collegium Maius. Ragana zjawia się przy rodzącej Margit. Witold jest pewien, że Władysław ma potomka. Postanawia go przyćmić swoim spektakularnym zwycięstwem.