Glina

Gajewski i jego koledzy z Wydziału Zabójstw udają się do mieszkania, w którym znaleziono zwłoki młodego aktora Lenarta. Okoliczności wskazują na zabójstwo na tle seksualnym. Po śmierci Grubego i zniknięciu Tośka gangsterzy rywalizują o kontrolę nad kryminalnym podziemiem stolicy. W wyniku tego dochodzi do spektakularnych egzekucji. Śledztwo w tej sprawie zostaje odebrane Gajewskiemu. Ten jednak nadal obserwuje przebieg wydarzeń. Dostrzega, że aktywnie uczestniczy w nich niejaki Miazga.

Wojna gangów trwa. Jednym z jej efektów są zwłoki znalezione w spalonym samochodzie. W sprawę zamordowania młodego aktora wplątana jest radna z Ratusza Miejskiego. I chociaż to właśnie ona ma najbardziej przekonujące motywy, by popełnić tę zbrodnię, ma też żelazne alibi. W pewnym momencie kilka drobnych elementów nieoczekiwanie składa się Gajewskiemu w całość układanki. Jeszcze raz o czyimś życiu zadecydowały emocje…

Córka Gajewskiego, Julia, prosi Artura Banasia o pomoc w odnalezieniu trójki zaginionych Romów, ponieważ oficjalnie policja nie zamierza nic zrobić w tej sprawie. Banaś nie za bardzo pali się do tego pomysłu, ale postawiony pod murem obiecuje pomóc. Nad Wisłą znalezione zostają zwłoki kolejnego gangstera, Kosmy, który kontrolował jedną piątą rynku narkotyków. Dlatego też do współpracy z Gajewskim zostaje oddelegowany Antczak, oficer z Wydziału Narkotyków.

Artur Banaś prowadzi prywatne śledztwo w sprawie zaginionych Cyganów. Udaje się do Baranicy, małego miasteczka całkowicie kontrolowanego przez jedynego pracodawcę w okolicy, senatora Jarosza oraz jego syna związanego z faszyzującą organizacją. Do Baranicy tydzień wcześniej pojechał autobusem z dwojgiem krewnych z Kosowa polski Rom, Bernard Malewicz. Zamierzali pobrać z tamtejszego urzędu odpis metryki Marii Malewicz. Kiedy Banaś zjawia się na miejscu, urzędnik, Witold Auguścik, zapewnia go, że tamtego dnia żadnych Romów nie widział.

W dramatycznych okolicznościach Banaś wyjaśnia tajemnicę zaginięcia trójki Romów. Okazuje się też, że w tle zabójstwa handlującego narkotykami gangstera Kosmy pojawia się sprawa korupcji na znaczną skalę w szeregach samej policji.

W przenośnej toalecie na Powiślu zostają znalezione zwłoki młodej kobiety. Kwit z zakładu fotograficznego w jej torebce nie daje Gajewskiemu spokoju. Dlaczego zabójca go nie zabrał, umożliwiając identyfikację? Ale jeszcze bardziej intryguje go fakt, że ofiara była utrzymanką bogatego, żonatego przedsiębiorcy.

Zgłasza się świadek zabójstwa dziewczyny na Powiślu. Nieoczekiwanie rozwiązanie tej sprawy daje Gajewskiemu wiele do myślenia. Banaś, który dość przypadkowo związał się ze starszą od siebie psycholog z Komendy Stołecznej, zrywa ten związek. Znacznie bardziej zależy mu na córce Gajewskiego.

W windzie jednego z bloków znaleziono zwłoki młodej kobiety. Sprawca oszołomił ją chloroformem, następnie skrępował i zakneblował. Potem wykorzystał ofiarę seksualnie używając do tego celu metalowego przedmiotu i poderżnął jej gardło skalpelem. Z dokumentów znajdujących się w torebce wynika, że kobieta nazywała się Izabela Rakowska i mieszkała w tym bloku na 6. piętrze. Policjanci badają przeszłość ofiary. Izabela Rakowska pracowała w mokotowskim inspektoracie nadzoru budowlanego.

Gajewski bada sprawę tajemniczej śmierci byłej aktorki Joanny Sobczyńskiej. Kobieta została znaleziona martwa w swoim samochodzie. Wszystko wskazuje na to, że popełniła samobójstwo. Jednak Gajewski nie jest do końca o tym przekonany. Intryguje go napis na lustrze w łazience nieboszczki:„Derwisz i śmierć”. A jeszcze bardziej nie daje mu spokoju odpowiedź na pytanie, dlaczego Sobczyńska, przed którą kariera stała otworem, w pewnym momencie całkowicie z niej zrezygnowała i poświęciła się pracy z niepełnosprawnymi dziećmi.

Nieustępliwość Gajewskiego daje rezultaty. Okazuje się, że tłem samobójstwa aktorki jest przeszłość zawiłości sprzed ćwierć wieku z okresu podziemnej Solidarności, które nieoczekiwanie a dramatycznie dały o sobie znać po latach. Gorzej w sprawie śledztwa seryjnego mordercy.

Kolejną swoją ofiarę seryjny morderca poznał w Internecie. Z niejaką satysfakcją świadomie pozostawia za sobą ślady, ale skutecznie wymyka się policji. Nad związkiem Banasia i Julii wisi cień Gajewskiego, który nawet sobie nie wyobraża, aby jego córce przypadł w udziale taki kiepski życiowy partner, jakim są prawdziwi gliniarze. Do miasta wraca Tosiek, ongiś kontrolujący całe podziemie, a za sprawą Gajewskiego zmuszony do zniknięcia. Teraz zamierza upomnieć się o swoje prawa.

Tosiek skutecznie przywraca swoją władzę nad przestępczym światem stolicy. Tymczasem seryjny morderca uderza po raz kolejny. Tym razem uderza bezpośrednio w Gajewskiego. Ofiarą jest bowiem jego niedawna partnerka życiowa.

Żmudne śledztwo w sprawie seryjnego mordercy powoli zmierza do finału. Trop wiedzie na prowincję, gdzie udaje zidentyfikować zabójcę. Gajewski nie może sobie darować, bo przecież rozmawiał nie tak dawno z tym człowiekiem. Tosiek reguluje wszystkie swoje rachunki: w deszczową noc strzela do Gajewskiego.