ALF Sezon 4 Uznaj, że odszedłem

Willie i Kate nie mogą znaleźć opiekunki dla synka. Alf proponuje im, że zajmie się dzieckiem. Tannerowie nie mają zaufania do kosmity. Jednak Kate znajduje się w sytuacji podbramkowej, nie ma innego wyjścia, musi zostawić małego Erica pod opieką Alfa. Na początku wszystko przebiega zgodnie z planem. Alf karmi bobasa, przewija go i wychodzi z pokoju, by wyrzucić zużytą pieluszkę. Kiedy wraca do sypialni dziecka, przekonuje się, że Eric zniknął. Kosmita, który nie wie, że to Lynn i Brian, na polecenie matki zabrali braciszka, wpada w panikę.

Alf, zaczytujący się w pismach brukowych, jest oburzony nieścisłościami w artykule na temat Plutona. Pisze list do wydawcy, który przeczytawszy go, proponuje kosmicie, by opublikował artykuł. Alf postanawia napisać o Plutonie pod pseudonimem Pan Wszechświat. Kiedy artykuł ukazuje się w druku, Alfowi nie podobają się poprawki, które wprowadzono bez autoryzacji. Zdenerwowany, nie w pełni świadomy tego, co robi, zgadza się na wywiad. Kiedy w domu Tannerów pojawiają się reporter i fotograf, Willie odsyła ich z kwitkiem. Niestety fotografowi udaje się zrobić kilka zdjęć Williego. Co gorsza okazuje się, że w tle jednego z nich udało mu się uchwycić sylwetkę Alfa. Willie zaprasza więc reporterów, którzy ponownie zjawiają się w jego domu. Podczas gdy on i jego żona Kate zabawiają ich niestworzonymi historiami z życia istot pozaziemskich. Alf musi włamać się do ich samochodu i wykraść z aparatu fotografa film, który może zdradzić jego obecność na Ziemi.

Alf ogląda program telewizyjny poświęcony kryminalistom. Ze zgrozą stwierdza, że jeden z poszukiwanych za poligamię i defraudację przestępców do złudzenia przypomina Williego. Kosmita postanawia nie wyjawiać na razie prawdy rodzinie, sam zaś zastanawia się nad sposobem uchronienia Williego przed podejrzeniami. Pech chce, że ów program oglądają także sąsiedzi Tannerów, Raquel i Trevor. Podczas gdy Raquel zachodzi w głowę, co czyni Williego tak atrakcyjnym dla kobiet, Trevor, skuszony wysoką nagrodą, decyduje się zadenuncjować sąsiada.

Alf zastaje Williego pracującego w garażu przy komputerze. Ten tłumaczy mu, że próbował zakupić przez Internet prezent urodzinowy dla Kate. Kiedy Willie wychodzi z garażu, Alf postanawia dokonać własnych zakupów. Przypadkiem wchodzi na strony internetowe giełdy. Decyduje się zainwestować w akcje pewnej firmy. Tydzień później Willie i Kate otrzymują e-mail, z którego dowiadują się, że akcje, w które zainwestowali, przyniosły im pięć tysięcy dolarów zysku. Willie stanowczo żąda od kosmity, by przestał bawić się pieniędzmi. Alf uparcie gra dalej.

Alf, zmuszony do stałego przebywania w domu, zaczyna się nudzić. Uświadamia sobie, że nie ma własnego życia. Przez cały dzień snuje się po domu, wtykając nos w nie swoje sprawy. Kate sugeruje kosmicie, by znalazł sobie jakieś hobby. Przyjaciel Tannerów, psycholog, jest zdania, że traktowanie Alfa jak dorosłego pomoże mu odzyskać wiarę w siebie i poczuć się lepiej. Tego samego wieczoru, przy kolacji, wszyscy domownicy proszą Alfa o radę i pomoc w rozwiązaniu problemów. Alf zaczyna wierzyć, że urodził się po to, by zostać psychologiem.

Alfowi z niewyjaśnionych przyczyn zasmakowała nagle (...) bawełna, po degustacji tej jakże nietypowej strawy Alf zaczął zachowywać się jak nietrzeźwy i śpiewać pieśni Franka Sinatry. Tannerowie początkowo byli przekonani, że jest to normalne u kosmitów „jego pokroju”. Jednak Alf szybko zaczął wykazywać niepokojące dla Williego i Kate symptomy uzależnienia. Willie, widząc, że Alf nie da rady samodzielnie uporać się z nałogiem, chcąc mu pomóc postanowił zorganizować spotkanie uzależnionych we własnym domu i samemu poddać się grupowej terapii, polegającej na opowiadaniu członkom grupy o uzależnieniu, oraz wsłuchiwaniu się w udzielane przez nich rady, którym i Alf mógłby przysłuchiwać się zza drzwi.

Neal, młodszy brat Williego, pojawia się w domu Tannerów. Wyznaje rodzinie, że po rozstaniu z żoną sprzedał samochód, mieszkanie i rzucił pracę. Rodzina przyjmuje go z otwartymi ramionami. Jedyną niezadowoloną z jego obecności osobą jest Alf, który musi teraz przesiadywać na strychu. Kosmita postanawia pozbyć się natrętnego Neala, pisząc do niego anonim, w którym doradza mu, by wyjechał z miasta. Jednak Willie znajduje list. Alf ponownie pisze list do Neala, tym razem podpisuje go jako Willie. Następnego dnia okazuje się, że Neal się wyprowadził.

Alf może wreszcie odetchnąć z ulgą, kiedy Neal znajduje własne mieszkanie. Jego radość trwa jednak krótko. Neal jest bowiem nadal częstym gościem w domu, a każda jego wizyta oznacza dla Alfa przymusowy pobyt na strychu. Alf skarży się Williemu, że od kiedy pojawił się Neal, jego życie zmieniło się w koszmar. Jego skarga potwierdza się, kiedy ten wpada z niezapowiedzianą wizytą i kosmita po raz kolejny wędruje do swojej kryjówki. Następnego ranka Willie postanawia porozmawiać z Alfem. Ze zdumieniem odkrywa, że kosmita spakował walizki.

Szczęściarz, ukochany kotek Tannerów, dożywa swoich dni. Zwierzak zostaje pochowany w ogródku. Tej samej nocy Willie, widząc Alfa buszującego w ogrodzie w poszukiwaniu kocich zwłok, wpada w furię. Kosmita spokojnie wyjaśnia, że jedzenie kotów jest na jego planecie tradycją. Następnego dnia rodzina zastanawia się nad możliwością przygarnięcia nowego zwierzaka. Alf dowiaduje się, że istnieją schroniska dla kotów, gdzie można je otrzymać za darmo. Kiedy Tannerowie wychodzą, Alf dzwoni do jednego ze schronisk i zamawia całą gromadę kociaków.

Rodzina przygotowuje się do uroczystych obchodów trzeciej rocznicy przybycia Alfa na Ziemię. Święto przerywa telefon matki Kate, która błaga córkę, by przyjechała po nią na lotnisko. Okazuje się, że Dorothy pokłóciła się z mężem. Zanim jednak Kate i jej matka zdążą pojawić się w domu, na miejsce przybywa mąż Dorothy, Whizzer. Ten bez słowa wpada do kuchni Tannerów i staje oko w oko ze zdumionym Alfem. Willie przedstawia go kosmicie. Zachwyt Whizzera nad Alfem szybko przeradza się w niechęć, kiedy przegrywa z kosmitą w pokera.

Willie pokłócił się z Alfem o to, że się go nigdy nie słucha, mimo iż mieszka pod jego własnym dachem. Obrażony Alf przeprowadza się do brata Williego - Neala.

Rodzinne przyjęcie w ogródku przerywa nagła ulewa. Przemokły do suchej nitki Willie już po kilku godzinach zaczyna zdradzać pierwsze objawy przeziębienia, które wkrótce rozwija się w grypę. Co gorsza, Alf także zaczyna kichać i kaszleć, upiera się jednak, że kosmici nie chorują. W końcu, za namową Kate, kładzie się do łóżka. Kosmita przekonuje się, że chorowanie ma swoje dobre strony. Cała rodzina zajmuje się nim, przynosząc do łóżka herbatę, lekarstwa, gazety i kasety wideo z wypożyczalni. Jednak z dnia na dzień Alf czuje się coraz gorzej.

Kate i Willie uświadamiają sobie, że od czasu, kiedy zamieszkał z nimi Alf, przestali zapraszać gości. Postanawiają więc wydać wielkie przyjęcie i zaprosić na nie wszystkich znajomych. Pojawia się jednak pewien problem: co począć z Alfem. Willie obiecuje kosmicie resztki wszystkich potraw, które pozostaną z przyjęcia, w zamian za to, że będzie grzeczny i nie pokaże się gościom. Niestety zaczyna padać deszcz i Tannerowie muszą przenieść hawajską imprezę do domu. Tymczasem Alf łamie obietnicę i skuszony zapachem prosiaka ucieka ze strychu do kuchni. Jednak głośna muzyka powoduje, że Alf zaczyna tańczyć i wchodzi do pokoju ,w którym odbywało się przyjęcie. Wille zły na Alfa związał go w szopie. Tymczasem Lynn poznaje Roberta, a Alf ucieka z szopy. Niestety impreza się już skończyła i nie zostało żadnych resztek.

Oglądając telewizję, Alf dochodzi do wniosku, że jest równie zabawny, jak sławni komicy. Tannerowie są innego zdania. Kosmita zaczyna śnić o karierze komika. Na początku sen jest bardzo przyjemny, Alf zdobywa sławę, pieniądze i niezależność. Później jednak jego nocne marzenie przeradza się w koszmar. Mija krótka chwila sławy, Alf staje się drugorzędnym komediantem, którego dowcipy nikogo już nie śmieszą. W końcu nikt nie chce wpuścić go na scenę, pozostaje mu mycie podłóg w kabaretach. Kiedy Alf budzi się rano, oddycha z ulgą.

Lynn marzy o wzięciu udziału w szkolnym przedstawieniu. Alf pomaga jej przygotować się do przesłuchania. Tymczasem brat Williego, Neal, zaskakuje rodzinę wiadomością, że on i jego żona postanowili się pogodzić. Willie i Kate pamiętając, że małżeństwo to nie należało do szczęśliwych, podchodzą do oświadczenia Neala sceptycznie. Alf nie kryje swojego zdania na ten temat. Bez ogródek radzi Nealowi, by pozostał w stanie „kawalerskim”. Na kolacji pojawia się Neal, który oznajmia, że zmienił zdanie. Pojawia się jednak problem: żona jest już w drodze.

Lynn chwali się rodzicom swoim obrazem. Jej dzieło zostaje bezlitośnie skrytykowane przez Alfa, który utrzymuje, że na rodzinnej planecie był znanym artystą. Następnego wieczoru kosmita zamienia strych w pracownię malarską. Tworzy abstrakcyjne dzieło, wykorzystując motywy „spożywcze”. Alf proponuje Lynn, by zaniosła do szkoły jego obraz zamiast swojego, dziewczyna zdecydowanie odmawia. W szkole, ku swojemu zdumieniu odkrywa, że Alf włożył jej do teczki swoje dzieło. Lynn nie ma wyboru, musi pokazać obraz Alfa nauczycielowi rysunku.

Alf uświadamia sobie, że zgodnie z prastarym rytuałem praktykowanym na jego rodzinnej planecie osiągnął wiek, który obliguje go do zostania pastorem. Sprzeniewierzenie się tradycji skaże go na wieczne potępienie. Zrozpaczony Alf prosi Tannerów o pomoc. Aby zostać pastorem, musi wykazać się znajomością jego rodzimej Biblii. Kosmita odpowiada na trzy z czterech pytań zadanych mu przez Tannerów i zostaje pastorem. Alf przypomina sobie, że jako pastor musi koniecznie odprawić jakiś rytuał. Postanawia odnowić sakrament małżeństwa Williego i Kate.

Alf, oglądając zdjęcia Tannerów zrobione jeszcze przed jego przybyciem na Ziemię, uświadamia sobie, jak bardzo się postarzeli. Zaczyna zastanawiać się, co stanie się z nim po śmierci opiekunów, jak będzie wyglądać jego życie za 30 lat. Wyobraźnia podsuwa mu same czarne scenariusze. Najpierw, że mieszka z Lynn i musi pracować w cyrku, by zarobić na utrzymanie. Potem wyobraża sobie dorosłego Briana jako gangstera opływającego w luksusy, podczas gdy Alf jest żywą maskotką dla jego pozbawionego skrupułów syna.

Tannerowie planują, w jaki sposób spędzić zbliżające się walentynki. Willie i Kate rezerwują stolik w ekskluzywnej restauracji, Lynn umawia się na randkę, Brian także nie zamierza spędzić wieczoru w domu. Okazuje się, że jedynym domownikiem, skazanym na samotność w tym uroczystym dniu, będzie Alf. Kosmita nie popada jednak w przygnębienie. Kiedy nadchodzi dzień świętego Walentego, postanawia odwiedzić ulubioną aktorkę, Louise Beaumont, niegdyś prawdziwą gwiazdę Hollywood, która kilka dni wcześniej zamieszkała w pobliskim domu starców.

Willie znajduje mapę, która należała do jego dziadka. Alf przekonuje go, że zaznaczono na niej miejsce, gdzie ukryty jest skarb. Za namową kosmity Willie zgadza się wyruszyć na poszukiwanie skarbu dziadka na pustynię. Okazuje się, że pobyt w surowych warunkach z egoistycznym kosmitą nie należy do przyjemności. Alf wypija całą wodę, a odpalając petardę, wysadza w powietrze zapasy pożywienia. W końcu oświadcza, że źle odczytał mapę i skarb znajduje się w zupełnie innym miejscu. Na szczęście Kate zabiera wycieńczonych poszukiwaczy do domu.

Alf dowiaduje się o zagrożeniu, jakie stanowią dla warstwy ozonowej substancje chemiczne używane do produkcji aerozoli. Jest tak zatroskany o losy środowiska naturalnego, że pisze list do prezesa firmy Sendrax, w którym wyraża swoje obawy. List podpisuje jako Gordon Shumway. Po tygodniu otrzymuje odpowiedź. Kosmita postanawia rozpocząć kampanię polegającą na bombardowaniu firmy listami protestacyjnymi. Sprawa staje się jednak naprawdę poważna z chwilą, gdy Alf odbiera telefon z firmy Sendrax, która próbuje zastraszyć fikcyjnego Gordona.

Alf stwierdza ze smutkiem, że znacznie przybrał na wadze. W obawie o zdrowie postanawia przejść na dietę pod nadzorem Williego. Już następnego wieczoru Alf dostaje zamiast kolacji porcję sałaty. Kosmita buntuje się i próbuje przekonać Tannerów, że zbyt drastyczna dieta może wywołać w jego organizmie reakcje chemiczne, które sprawią, że odezwą się w nim pierwotne instynkty. Rodzina jednak nie wierzy w zapewnienia kosmity i wymusza na nim przestrzeganie ścisłej diety. Po dwóch dniach głodówki Tannerowie przekonują się, że Alf nie kłamał.

Lynn postanawia wyjechać na weekend ze swoim chłopakiem, Robertem. Pomysł nie podoba się Kate, która zabrania córce wyjeżdżać. Lynn buntuje się i stawia na swoim. Willie nie opowiada się po żadnej ze stron, co rozczarowuje zarówno Kate, jak i Lynn. Kiedy dziewczyna wraca do domu, przeprasza matkę za nieposłuszeństwo, Kate zaś wyznaje córce, że powinna mieć do niej większe zaufanie. Zgoda trwa jednak niedługo, nowy konflikt wybucha z chwilą, gdy Lynn oświadcza matce, że chce zamieszkać z Robertem.