Otje

Otje woont met haar vader Tos op de zolder van Hotel de Koperwiek. Het gaat slecht met het hotel. Als de eigenaars, meneer en mevrouw Pardoes, Tos, die kok is, nog minder willen gaan betalen krijgt Tos een driftaanval en wordt hij op staande voet ontslagen. Dan komen onverwachte gasten uit Frankrijk. Meneer en mevrouw Pardoes kunnen ze niet verstaan, maar Tos wel...

In Kokkelburg is een eeuwenoude oorkonde met de stadsrechten gevonden. Reden voor een feestelijke lunch in hotel de Koperwiek. Tos bereidt een schitterende lunch voor, terwijl Otje een muizenfamilie uit de klauwen van Betsie de poes redt. Maar voor ze de muizen veilig op zolder kan brengen gaat alles mis. De muizen belanden op de eettafel, met alle gevolgen van dien...

Tos en Otje zijn vertrokken uit de Koperwiek. Het is lastig nieuw werk te vinden, omdat Tos geen papieren heeft. Hij is ze ooit kwijtgeraakt in het Kompjoetergebouw van Kokkelburg. Als hij daar naar zijn papieren gaat informeren, krijgt hij weer een driftbui. Otje en Tos moeten halsoverkop het Kompjoetergebouw en de stad verlaten. Gelukkig krijgen ze hulp van Kwark de Kraai, die hen naar een veilig plekje brengt.

Otje en Tos kamperen op een heerlijk plekje, maar ze mogen niet lang blijven omdat ze geen kampeervergunning hebben. De vogels gaan op zoek en komen terug met allerlei papieren. De goeie zijn er niet bij, maar er zit wel een opsporingsbericht tussen. Otje en Tos worden gezocht!

Wachtmeester Jansen en zijn hond Herman zitten Otje en Tos op de hielen. Gelukkig heeft Herman een zwak voor Otje en lukt het hen te ontsnappen. Bijna al hun geld is op en Tos wil op zoek naar werk. Onderweg brengt Kwark Otje een papier. Het is niet het papier van Tos, maar het is wel een heel mooi papier.

De auto is kapot en naar de garage gesleept. Tos en Otje zoeken onderdak in hotel Bontebaai. Na hun vertrek van mevrouw Bontebaai, de bazin, huurt de luike kok Tos voor een hongerloontje in. Terwijl het hotelpersoneel er op los feest, maakt Tos een boerenstamppot voor mevrouw admiraal Strafport. En dat blijft niet zonder gevolgen.

Otje en Tos hebben hotel Bontebaai halsoverkop verlaten en belanden in het eethuisje Vorkie en Mes, waar Tos de eigenaresse juffrouw Twiddel helpt met het bereiden van een schotel Kaapse raasdonders. Otje en Tos kunnen onmogelijk in het kleine eethuisje blijven; hun wegen moeten scheiden.

Tos gaat voor een maand werken op het schip van admiraal Strafport en Otje logeert ondertussen bij de tantes die haar dolgraag willen vormen en kneden. Otje probeert zich aan te passen en wacht met smart op de terugkomst van Tos. Maar admiraal Strafport heeft hele andere plannen.

Op de afgesproken dag komt Tos niet terug. De dag erna nog steeds niet. Otje begint zich zorgen te maken. Tante Mies kan de spaning niet meer aan en zet in een woede-aanval Otje's spullen bij het vuilnis. Als Otje ontdekt dat haar rolschaatsen en de muizen weg zijn is het al te laat. Of niet?

Otje kan niet terug naar de tantes. Ze voelt zich helemaal alleen, zo zonder Tos en zonder de muizen. Ze gaat terug naar de Koperwiek dat net failliet is gegaan. Ondertussen is Tos weer teruggekomen en heeft hij de verdwijning van Otje ontdekt. Op het politiebureau krijgt Tos een woede-aanval en wordt hij afgevoerd naar Rusthuis Vredelief waar ook de overspannen burgemeester van Kokkelburg verblijft.

Otje krijg bericht van Toep de mus dat ze de muizen heeft gezien. Zo komt Otje in aanraking met de oude meneer Pijpetoon. Als Kwark een rapport over Tos uit het rusthuis komt brengen krijgt meneer Pijpetoon een goed idee.

Otje en Tos zijn eindelijk weer samen. Ze halen de auto op bij de garage en trekken verder. Tos wil zo snel mogelijk weg van Kokkelburg, maar Otje niet. Otje wil eerst de muizen zoeken. Ondertussen is Kokkelburg in rep en roer. De minister-president zal komen om de oorkonde met de stadsrechten op echtheid te controleren, maar de echte oorkonde is nog steeds zoek...

Op de parkeerplaats voor het Kompjoetergebouw wordt Tos gearresteerd. Otje komt er achter dat de oorkonde van Kokkelburg helemaal niet verdwenen is. Het is het papier dat Kwark haar ooit bracht en het hangt al tijden achterin de bus. De burgemeester van Kokkelburg is dolblij met de terugkeer van de oorkonde en zo komt alles toch nog goed.