My Life as a Teenage Robot Seizoen 1

Jenny besluit dat ze zich liever bezighoudt met vrienden maken zoals de buurjongens Brad en Tuck, dan dat ze de in haar kamer moeten blijven wachten op eventuele gevaren die de Aarde bedreigen.

De gemuteerde ratten (lijken op Mickey Mouse-jes), een experiment van mevrouw Wakeman, nemen wraak op hun uitvindster (Wakeman) en proberen Jenny te gebruiken als wapen. Vladimir is de opperrat en heeft een Russisch accent. Hij wordt door Wakeman Meneer Scruffles genoemd, maar hij heeft een bloedhekel aan die naam. Hij wil Vladimir genoemd worden.

Jenny wil naar de jaarlijkse kermis in de stad, maar Wakeman is bang dat Jenny’s verschijning de mensen de stuipen op het lijf jaagt. Wakeman ontwikkelt een soort buitenhuid voor Jenny zodat ze er als een normaal meisje uitziet. Die ontwikkeling duurt normaal gesproken maanden, maar omdat Jenny al de volgende dag naar de kermis wil, zet Wakeman een soort kostuum in elkaar, waarin Jenny er uitziet als een soort gescheurde lappenpop. Jenny trekt het kostuum aan zonder zelf te kijken hoe ze erin uitziet. De mensen schrikken zich een hoedje van haar en een horde mensen willen haar lynchen en jagen haar op. Ondertussen probeert Tuck van z’n angst af te komen door in het Reuzenrad te gaan. Maar door de paniek vanwege Jenny zet iemand het Reuzenrad op dodelijke snelheid. Het rad valt eraf en rolt richting de electriciteitslijnen. Kan Jenny de stad redden of zet ze zichzelf voor schut?

Jenny gaat voor ‘t eerst naar school en wil heel graag populair zijn en ook bij diegenen horen die het ook zijn. Maar populaire kids zijn niet vaak de leukste en aardigste. Ze leert Tiff en Brit Crust kennen. Die zijn populair, maar niet echt aardig. Ze willen Jenny een lesje leren. Maar Jenny wil koste wat het kost bij hun cluppie horen. De eerste schooldag loopt behoorlijk in ’t honderd. De hoofdmeester, Mr Razinski, is ook niet echt blij met Jenny. En Mr Pigott, de scheikundeleraar, nog minder.

Als Jenny Sheldon uit de klauwen bevrijd van een stelletje bullebakken op school, wordt Sheldon helemaal verliefd op Jenny. Hij wil haar van allerlei dingen geven en Jenny wordt een beetje gek van z'n gestalk. Jenny is blij als haar moeder haar oproept om de misdaad in de stad te bestrijden. De Lonely Hearts Club Gang (LHGC), de Alleenstaandeclub-bende, zet de stad op stelten. Ze verkondigen het woord dat vrouwen niet deugen en dat elke man eigenlijk ongelukkig aan z'n einde komt. Maar als Sheldon Jenny redt, vindt Jenny wel dat ze gewoon vriendjes kunnen zijn. En daar is Sheldon al heel blij mee.

Brad en Tuck zijn een soort oorlogje aan ’t spelen in de sneeuw. Ze hebben een sneeuwfort gebouwd. Tot op een gegeven moment XJ2000 op de proppen komt. Dit is een soort robot die tot de Zwerm behoort. Hij wil dat Jenny zich bij hen voegt. Maar dat wil Jenny niet, dus stort XJ2000 zich op Tuck en Brad. Jenny moet hen uiteindelijk bevrijden uit de klauwen van deze gemene robot.

Als Jenny op school komt en ze ziet dat Tiff gaatjes in haar oren heeft, besluit Jenny dat ze ook gaatjes in haar oren wil. ’t Enige probleem is dat ze geen oren heeft. Ze vraagt haar moeder om ze te maken, maar die wil daar niks van weten. Dan vraagt ze aan Sheldon om een paar oren te maken, maar haar nieuwe oren zijn zo groot dat zelfs Dombo (de vliegende olifant) er bang van wordt.

Brad, die nog niet de leeftijd heeft om een auto te mogen besturen, ontdekt een verlaten UFO en maakt ‘r een joyride mee. De luchtdefensie politie-unit komt in actie en valt ‘m aan.

Wakeman moet voor een soort congres weg en Jenny moet alleen thuisblijven om haar kamer op te ruimen en te zorgen de jaarlijkse invasie van Minutianen (kleine aliens) tegengehouden d.m.v. het zgn. Stofzuiger-dingetje. De Minutianen proberen elk jaar de wereld te veroveren. Stiekem geven Jenny, Brad en Tuck een feest in Jenny’s kamer, maar dat wordt zo’n puinhoop dat Jenny bijna vergeet dat ze de Minutianen moet tegenhouden. Maar waar is dat Stofzuiger-dingetje?

Jenny moet in Japan tegen een monster vechten, maar tijdens het gevecht valt haar Engelse talen cdrom eruit. Een Japans jongetje roept haar nog na, als ze weggaat, maar dat mag niet baten. Als Jenny weer thuis is, kan ze alleen nog maar Japans praten, maar niemand verstaat haar. Ook Wakeman niet. Jenny praat deze hele aflevering Japans. Het is heel fonetisch en makkelijk uit te spreken. Aan ’t eind van ’t verhaal, zie je Japanse toeristen waaronder ook dat Japanse jochie, die haar uiteindelijk de Engelse cdrom teruggeeft. Nu kan Jenny eindelijk weer Engels spreken.

Mrs Wakeman heeft een paar nieuwe ogen voor Jenny gemaakt. Het probleem is alleen dat ze enorm groot zijn en Jenny eruit ziet als een idioot....of tenminste nog idioter. Jenny weigert ze te dragen, maar ze komt op dat besluit terug als ze in aanraking komt met een onzichtbare inbreker (=Ivan) op de vlucht.

Don Prima geeft weer eens één van z’n beroemde feestjes en het lukt Jenny om een uitnodiging te krijgen. Echter, haar normale en vaak vieze uiterlijk gaat niet werken. Dus Jenny krijgt een makeover, maar de Crust nichtjes zijn erop uit om haar plezier te vergallen.

Jenny wordt uit de plaatselijke stamkroeg (Mezmer) gegooid omdat ze een robot is. Ze gaat naar haar moeder en wil haar tweede huid weer aan. Wakeman heeft inmiddels wat gesleuteld aan haar outfit en ze ziet ‘r uit als een beeldschone tiener. De lappenpop is dus vreselijk knap geworden. Maar de tweede huid is inmiddels ook meer ontwikkeld door Wakeman. De huid heeft een eigen wil gekregen en draagt Jenny op wat ze moet doen. Totdat Jenny het echt zat wordt. Cafe Mezmer wordt overvallen door Spacebikers (Letta, Lenny, Olga Sludge, Tammy) En als haar vriend Brad bedreigt wordt, neemt ze het heft weer in eigen hand.

Jenny wordt behoorlijk pissig wanneer ze telkens door Tuck geroepen, terwijl ze bezig is mensen te redden. Tuck doet dit alleen om indruk te maken op z’n vriendjes. Jenny vertelt dit aan Brad en het doet Brad aan een bekend verhaal denken: De Jongen die Wolf riep. Dit verhaal gaat over een jongen die op een kudde schapen moet passen. Als er echt onraad is, moet hij Wolf roepen. Maar hij roept het zo vaak, dat toen er echt iets aan de hand was, men hem niet meer geloofde. Zo vergaat het Tuck dus ook.

Jenny voelt zich enigst kind en dat vindt ze niet leuk. Maar dan vindt ze haar zusters, de prototypes voordat zij kwam. Haar moeder heeft ‘r nooit iets over gezegd en Jenny is verrukt. Maar ze komt er al gauw achter dat familie ook z’n nadelen kan hebben. Het is niet altijd even leuk.

Als ze bij Jenny op school erachter komen dat ze pas vijf jaar is, wordt ze door Razinski van school gestuurd en naar de kleuterklas gebracht.

De Zwerm (soort groep robotbijen die de wereld willen overnemen) besmet Jenny met een kleine nanobot, waardoor ze er heel raar en groot uit gaat zien. Brad roept maar steeds dat ze in de robotpuberteit zit. Ze krijgt puistjes (schroeven) op haar gezicht, haar stem wordt zwaarder en ze groeit als een gek. Wakeman komt op tijd om XJ9 te redden, voordat er niks meer te redden valt.

Als Jenny een gooi doet om in het cheerleaderteam te komen en Brad van Jenny in ’t rugbyteam moet, valt Jenny op bij de coach van het rugbyteam. Zij wordt gekozen als quarterback van het rugbyteam van school. Maar dit moet ten koste gaan van Jacque, die de dandy is van het team en wordt uit het team gezet. Jacque is uit op wraak en als Jenny tegen de Polytech school (technische school met allemaal nerds) moet spelen, wordt het een hele ruige wedstrijd.

Dankzij een fout van een van de Zwerm (soort groep robotbijen die de wereld willen overnemen) verliest commandant Smytus een collectie van superkrachtige kristallen aan de Crust Cousins. Nu pronken de neven en nichten zowel met hun stijl als met hun hernieuwde krachten. Kan Jenny's scherpe gevoel voor mode haar op tijd redden?

Sheldon wil Jenny bewijzen dat jongensrobots eikels zijn in vergelijking met hem. Hij maakt een mechanisch pak en noemt zichzelf "Het Silveren Schild". Maar het plan mislukt wanneer Jenny voor Silveren Schild begint te vallen.

Jenny als robot, mist verschillende menselijke eigenschappen. Zo ook dromen. Als Tuck haar roept en iets over een monster gilt, denkt Jenny dat dat echt zo was. Echter Tuck had gedroomd. Jenny gaat naar haar moeder en vraagt of ze ook iets kan maken dat Jenny kan dromen. Wakeman maakt voor haar een droomchip. Jenny vindt het geweldig. Maar als de les op school saai is, zet ze haar ‘droomstand’ aan. Jenny misbruikt haar droomchip en ziet op een gegeven moment iedereen voor een monster aan.

Tuck en Brad geven elkaar de kieteldood. Ook een gevoel wat bij Jenny als robot mist. Lachen, pijn, etc. Alles wat met gevoel te maken heeft, kent ze niet. Ook nu gaat ze naar haar moeder om te vragen of die niet iets voor haar kan maken. Wakeman zei dat ze daar ooit mee bezig was geweest, maar dat het haar niet handig leek voor een robot die de misdaad moet bestrijden. Jenny pikt de module die haar moeder ooit gemaakt heeft van de plank en zet ‘m bij zichzelf erin. Ook nu gaat dit tegen haar werken.

Sheldon doet zich weer eens voor als het Zilveren Schild om zo Jenny voor zich te winnen. Jenny is nog steeds weg van het Zilveren Schild en Sheldon stelt haar voor om één van zijn vrienden te ontmoeten die heimelijk een oogje op haar heeft. Maar zijn plan mislukt als hij te laat op z’n afspraakje verschijnt en Don Prima op de proppen komt! Wat doet Sheldon, en het Zilveren Schild, als Jenny denkt dat de zelfingenomen Don een oogje op haar heeft?

Jenny kan niet wachten om andere robots zoals zij te onmoeten op haar eerste robotcongres samen met haar moeder. Maar wat blijkt, alle andere robots zijn dienende robots zonder persoonlijkheid. Behalve één speciale vriendelijke vrouwelijke robot, Vie. Deze blijkt achteraf Vexus, koningin van de Zwerm te zijn. Wakeman komt wat oude klasgenoten tegen (Mog) die de draak steken met haar en XJ9.

Brad en Tuck nemen een opgewonden Jenny voor ’t eerst mee naar een pretpark, Wizzly Wereld. Maar Jenny vindt het helemaal niet leuk meer als ze al die robots daar ziet die vernederd worden en elke dag dezelfde stomme liedjes moeten zingen! Dus, ondanks de tegenstribbelingen van Brad en Tuck, bevrijdt Jenny haar mede-robots. Maar kunnen deze robots wel functioneren in het gewone leven?

Als Jenny de stad van een giga gelatine-achtig Slijkmonster gered heeft, wil ze lekker even gaan winkelen. Kijken of ze iets leuks kan vinden, waarmee ze indruk kan maken op de nieuwe jongen op school. Maar Wakeman belt haar continu op over een monster om te vragen of ze het monster wel op de goeie manier uit de weggeruimd heeft. Maar Wakeman gaat echt te ver als ze Jenny’s communicatiesysteem onklaar gemaakt heeft, zodat ze continu in verbinding met Jenny staat! Dus ook op school! Maar wat gebeurt er als Jenny naar haar moeder schreeuwt dat ze op moet hoepelen en ineens het Slijkmonster weer opduikt?